سیستم نمایش داده شده یک شماتیک مکانیکی ساده شده از سیستم گرمایش و سرمایش از کف برای کیفیت آسایش حرارتی با یک سیستم انتقال هوا مجزا برای کیفیت هوای داخلی است. در خانه های مسکونی با کارایی بالا با اندازه متوسط (278 متر مربع) مساحت کل طبقه مطبوع، این سیستم با استفاده از وسایل کنترل هیدرونیک ساخته شده تقریباً همان فضای یک حمام سه یا چهار تکه را اشغال می کند.
مدل سازی لوله کشی با تحلیل اجزای محدود در
مدل‌سازی الگوهای لوله‌کشی تابشی (همچنین لوله یا حلقه) با تحلیل اجزای محدود (FEA) انتشار حرارتی و کیفیت دمای سطح یا کارایی طرح‌بندی‌های حلقه‌های مختلف را پیش‌بینی می‌کند. عملکرد مدل (تصویر سمت چپ زیر) و تصویر سمت راست برای درک روابط بین مقاومت کف، رسانایی جرم اطراف، فاصله لوله‌ها، عمق و دمای سیال مفید است.
مانند تمام شبیه‌سازی‌های FEA، آن‌ها یک عکس فوری را به موقع برای یک مجموعه خاص به تصویر می‌کشند و ممکن است نماینده همه مجموعه‌های طبقه یا سیستم‌هایی نباشند که برای مدت زمان قابل‌توجهی در وضعیت پایدار کار کرده‌اند.
کاربرد عملی FEA برای مهندس توانایی ارزیابی هر طرح برای دمای سیال، تلفات پشتی و کیفیت دمای سطح است. از طریق چندین تکرار می توان طراحی را برای کمترین دمای سیال در گرمایش و بالاترین دمای سیال در سرمایش بهینه کرد که تجهیزات احتراق و فشرده سازی را قادر می سازد تا به حداکثر کارایی امتیازی خود دست یابند.
ارزیابی ترموگرافی یک سیستم گرمایش از کف
ترموگرافی ابزار مفیدی برای مشاهده کارایی حرارتی واقعی یک سیستم کف از راه اندازی آن (همانطور که نشان داده شده است) تا شرایط عملیاتی آن است. در یک راه‌اندازی، تشخیص محل لوله آسان است، اما زمانی که سیستم به حالت ثابت حرکت می‌کند، این کار کمتر است. تفسیر صحیح تصاویر ترموگرافی بسیار مهم است.
همانطور که در مورد تجزیه و تحلیل اجزای محدود (FEA) وجود دارد، آنچه مشاهده می شود، شرایط را در زمان تصویر منعکس می کند و ممکن است شرایط ثابت را نشان ندهد. به عنوان مثال، سطوحی که در تصاویر نشان داده شده مشاهده می شوند، ممکن است “گرم” به نظر برسند، اما در واقع کمتر از دمای اسمی پوست و دمای هسته بدن انسان هستند و توانایی “دیدن” لوله ها برابر نیست.
لوله ها را احساس کنید ترموگرافی همچنین می تواند به عیوب در محوطه ساختمان (تصویر سمت چپ، جزئیات تقاطع گوشه)، پل حرارتی (تصویر سمت راست، ناودانی) و تلفات حرارتی مربوط به درهای خارجی (تصویر مرکزی) اشاره کند.
ملاحظات کارایی مواد سطح کفپوش
کارایی سیستم همچنین تحت تأثیر پوشش کف است که به عنوان لایه مرزی تابشی بین جرم کف و ساکنان و سایر محتویات فضای مطبوع عمل می کند. به عنوان مثال، موکت مقاومت یا رسانایی کمتری نسبت به کاشی دارد.
بنابراین کف های موکت شده باید در دمای داخلی بالاتری نسبت به کاشی کار کنند که می تواند راندمان پایین تری برای دیگ ها و پمپ های حرارتی ایجاد کند. با این حال، زمانی که پوشش کف در زمان نصب سیستم مشخص باشد، می توان دمای داخلی کف مورد نیاز برای یک پوشش معین را از طریق فاصله لوله های مناسب بدون کاهش کارایی کارخانه به دست آورد (اگرچه دمای داخلی بالاتر ممکن است منجر به افزایش اتلاف حرارت شود.
از سطوح غیر اتاقی کف). تابش پذیری، بازتاب پذیری و جذب سطح کف از عوامل تعیین کننده تبادل حرارت آن با ساکنین و اتاق است. مواد سطح کفپوش صیقل نخورده و عملیات تابش بسیار بالایی دارند (0.85 تا 0.95) و بنابراین رادیاتورهای حرارتی خوبی را ایجاد می کنند.
با گرمایش و سرمایش از کف (“طبقه های برگشت پذیر”) سطوح کف با جذب و انتشار بالا و بازتاب کم بسیار مطلوب هستند.